Ég held að Kindin Einar sé uppáhaldslagið mitt núna. Ótrúlega hresst lag - samt kúl- um skelfilegt morð á kind og barbarisma rútufarþega og bílstjórans.

Morgunn einn ég hoppa upp í rútuna
með vasa fulla af banana.
Grænum geðþekkum fasana
hafði ég í bítið ælt.

Upp í sveit ég ætlaði að halda hana
í svaka partí með píuna.
En síðan hraktist ég leiðina,
það var klárlega sem við manninn mælt.

Kindin Einar var þá við vegabrúnina
búinn að bíta upp alla túnina.
Fyrir hann var og ég keyrði hann í spað.

Hann sagði dada...
en meinti bada, verst var það.

Það var komið langt fram að hádegi
og þá hrópaði einn farþegi
að færi ekki lengra ef hann fengi eigi
greyið Einar rúð og skrælt.

Nú ég kvað við, hví ekki á þeim degi
barasta að búta hann strax.
Svo hreinlega velta honum úr deigi,
grilla hann og egg með jafnvel spælt.

Kindin Einar var þá við vegabrúnina
búinn að bíta upp alla túnina.
Fyrir hann var og ég keyrði hann í spað.

Hann sagði dada...
en meinti bada, verst var það.